medezeggenschapsblogleiden

Raadswerk in een snelkookpan

Raadswerk in een snelkookpan

Op 4 maart 2020 verscheen het eerste bericht over ‘Het Virus’ op de website van de universiteit. Op 13 maart kwam de echte klapper: al het fysieke onderwijs en tentamens werden voor de rest van de maand afgelast en medewerkers werden opgeroepen zoveel mogelijk vanuit huis te werken.

Wat we nu weten, maar toen nog niet, was dat dit nog maar het begin was. De corona-mallemolen was vanaf toen voor de universiteit, haar personeel en studenten echt een feit. Ook de werkwijze van de Universiteitsraad moest op de schop.

Inmiddels zijn we talloze updates op de website verder en is er voor iedereen veel veranderd. Aan de andere kant hebben we in de Universiteitsraad, ondanks dat veel zaken op het laatste moment nog steeds een beetje anders moeten, onze draai gevonden.

Corona-briefing op woensdagochtend

Vanaf het begin van de coronacrisis hebben de fractievoorzitters van de partijen elke woensdagochtend een overleg met het College van Bestuur. Hierin overleggen we over corona-gerelateerde maatregelen, zoals online tentamineren, het sluiten of openen van gebouwen en het vergroten van het aantal studieplekken. In tijden van crisis moet soms snel gehandeld worden, maar is het wel van belang dat de Universiteitsraad geconsulteerd wordt. Aangezien dit overleg voor iedereen een nieuwe ervaring was, zaten er aan het begin nog wat kinken in de kabel, maar tegenwoordig zit het al (bijna) ingesleten in mijn biologische klok. Eén van de nieuwe raadsleden vertelde mij dat hij het prettig vindt dat, in een steeds veranderende situatie, het College van Bestuur door deze overleggen snel en laagdrempelig bereikbaar is. En daar ben ik het roerend mee eens. Bovendien ben ik zelf heel dankbaar dat ik tijdens deze overleggen de term ‘voelhorens’ heb geleerd.

Het gewone werk gaat (online) door

Naast de overleggen op woensdagochtend stonden (en staan) de reguliere vergadercycli natuurlijk ook op de rol. Fractievoorzittersoverleg, commissievergaderingen, UR-vergaderingen en de overlegvergadering met het College van Bestuur; alles moest online. Ik heb het nagezocht, op 17 maart maakte ik voor het eerst kennis met Teams, en ik ben er, op z’n Stockholmsyndrooms, helemaal gehecht aan geraakt. Aan het begin, hoe kan het ook anders, was het wennen geblazen. Hoe krijg je meerdere mensen in beeld? Hoe werkt het opsteekhandje? Is mijn verbinding nu slecht of heeft die ander gewoon een slechte camera? Wat voor achtergrond kies je tijdens een serieuze vergadering? Is het oké als ik kruidnoten eet of is dat afleidend? Verschrikkelijk.

Inwerken nieuwe stijl

Gelukkig, met name voor de nieuwe raadsleden, hebben we de hele maand september in real life kunnen vergaderen, op anderhalve meter afstand uiteraard. Op deze manier konden zowel de nieuwe als de zittende raadsleden (opnieuw) kennismaken met het College van Bestuur en elkaar; er gaat immers niets boven lichaamstaal en betekenisvol oogcontact tijdens een vergadering. Helaas, en dat beaamde een ander nieuw raadslid, kunnen we in deze tijd niet nader informeel kennismaken, door wat te smalltalken voor of na de vergadering, en dat is best belangrijk en stiekem ook de helft van de fun. Maar, om met een positieve noot te eindigen, hij zei ook dat er wat hem betreft geen betere manier is om te beginnen met raadswerk dan in deze tijd. Inwerken, kennismaken met de procedures, de regels van het spel, schakelen tussen dossiers en onderwerpen, inlezen, een mening vormen, contact met de achterban, kortom, alles wat met ons raadswerk te maken heeft, vindt plaats in een snelkookpan.

Al met al is de Universiteitsraad klaar voor een nieuw jaar vol uitdagingen, het bespreken van belangrijke dossiers, wooninspiratie opdoen via Teams en stiekem je ontbijt eten tijdens de online vergadering.